Jump to content
Veriu Forum
Sign in to follow this  
Ina_84

Shkruani Poezi Te Shkrimtareve Te Shquar

Recommended Posts

DRITERO AGOLLI,

Kur te jesh merzitur shume

 

Ketu s'do jem,do jem larguar

ne toke i tretur si te tjeret

ne kafenene e preferuar nuk do me shohin kamerieret.

 

Dhe neper udhe ku kam ecur

s'do ndihet kolla ime e thate

mbi varrin tim do rri i heshtur

nje qeparis si murg i ngrate.

 

Ti do trishtohesh atehere

se s'do me kesh ne dhome gjalle

dhe kur mbi xham te fryeje ere

do qash me eren dalengadale,

 

Por kur te jesh merzitur shume

ne raft te librave kerkome

atje do jem i fshehur une

ne ndonje fjale a ndonje shkronje

 

Mjafton qe librin pak ta heqesh

e une do zbres do vij pas teje

dhe ti si dikur me mall do qeshesh

si nje blerim pas nje rrekeje.

 

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

Marre nga libri''Vepra te zgjedhura''---------------Naim Frasheri

 

Mirèsia,

Dituritè,

Njerèzia,

Urtèsitè

Na nderojnè;

 

Ligèsitè

E padija,

Djallèzitè,

Babèzia

Na helmojnè.

 

Njeriu q'èsht' i lik,

I posht',i ndyrè,

I dèmçim,armik

Posi mynxyrè,

éshtè i peshtirè,

Nuk èsht' i mirè.

 

Vetèm ajy èsht' i mjerè,

Qe s'ka njerezin' e nderè.

 

E mira tè lartèson,

E liga tè turpèron.

 

Njeriu as fare poshtè,

Nukè duhet tè bjerè,

As te mbahet i rèndè

E kokene ta ngrerè.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Të Bijtë e Shekullit të Ri

 

Na të birtë e shekullit të ri,

që plakun e lamë në "shejtnin" e tij

e çuem grushtin për me luftue

ndër lufta të reja

dhe me fitue...

Na të birtë e shekullit të ri,

filizat e një toke së rimun me lot,

ku djersë e ballit u dikonte kot

se dheu ynë qe kafshatë e huej

dhe në marrzi duhej shum shtrejtë t'u paguhej.

Na të birtë e shekullit të ri,

vllazën të lindun e të rritun në zi,

kur tinglloi çast' i ynë i mbramë

edhe fatlumë

ditëm me thanë :

S'duem me humbë

në lojë të përgjaktë të historis njerzore,

jo! jo! s'i duem humbjet prore

duem ngadhnim!

ngadhnim, ndërgjegje dhe mendimi të lirë!

S'duem, për hir

të kalbsinave të vjetra, që kërkojnë "shejtnim",

të zhytemi prap në pellgun e mjerimit

që të vajtojmë prap kangën e trishtimit,

kangën monotone, pa shpirt, të sklavnis

të jem' një thumb i ngulun ndër trutë e njerzis.

Na të birtë e shekullit të ri,

me hovin ton e të ndezun peshë,

ndër lufta të reja kemi m'u ndeshë

dhe për fitore kem' me ra fli.

 

nga migjeni.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Fshati im Anton Zako Cajupi

 

Maletë me gurë,

fushat me bar shumë,

aratë me grurë,

më tutje një lumë.

 

Fshati për karshi

me kish' e me varre,

rrotull ca shtëpi

të vogëla fare.

 

 

Ujëtë të ftohtë,

era pun' e madhe,

bilbili ia thotë,

gratë si sorrkadhe.

 

Burrat nën hie,

lozin, kuvendojnë,

pika që s'u bie,

se nga gratë rrojnë!

 

Gratë venë nd'arë,

dhe në vreshta gratë,

gruaja korr barë,

punon dit' e natë.

 

Gratë në të shirë,

në të vjela gratë,

ikinë pa gdhirë,

kthenenë me natë.

 

Gruaja për burr

që digjetë në diell,

punon e s'rri kurrë

as ditën e diel.

 

0 moj shqipëtarkë,

që vet' e nget qetë,

edhe drek' e darkë

kthehesh e bën vetë;

 

Moj e mjera grua,

ç'e do burrë zinë

që ftohet në krua

dhe ti mban shtëpinë!.

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

Lamtumire At Gjergj Fishta

 

Lamtumire vendet e mia

qe po zhdukeni dalngadale

gjemon deti ushton stuhia

tundet varka vale mbi vale

 

Kaloj diellin tuj u flakrue

andej fill un tash u treta

lamtumire atdhe i bekue

lamtumire per sate jet jeta

 

Lamtumire o buka n'voter

lamtumire shtepite e shkreta

lamtumire ti nane e moter

lamtumire per sate jet jeta

 

Neser heret kur mbi ne

rrezja e diellit ka me ra

kush e din sa uje e dhe

mu prej tejet kan me m'nda

 

O ju bjeshket e Shqiptarise

ku ma mire shndrit dielli e hana

ku asht logu i bukurise

e ku rriten djem si zana

 

O ju kurre s'kam me u harrue

ka te shkoj un ne c'do vend

dersa t'kem fryme me jetue

un gjithmone kam me u permend!

 

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

Mengjes (Jacques Prevert)

 

Kafene fillimisht hodhi

Ne filxhan

Pastaj qumeshtin hodhi

Mbi kafe

Me pas hodhi sheqerin

Ne kafene me qumesht

Me lugen e vogel

E perzjeu

E piu kafene me qumesht

Dhe mbi tryeze filxhanin e vendosi

Pa me folur

Ndezi nje cigare

Dhe rrathe krijoi

Me tymin e saj

E leshoi hirin ne tavell

Pa me folur

Pa me veshtruar

U ngrit

Kapelen ngjeshi ne koke

Dhe pardesyne dimerore veshi

Se binte shi atehere

Dhe iku

Nen shi

Nje fjale pa me thene

Nje shikim pa me hedhur

E une mbeshteta koken ne duar

Dhe qava

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

GJERGJ FISHTAGJUHA SHQIPE ...

 

*******************

Porsi kanga e zogut t'verës,

q* vallzon n'blerim të prillit;

porsi i ambli flladi i erës,

q* lmon gjit e drandofillit;

porsi vala e bregut t'detit,

porsi gjâma e rrfčs zhgjetare,

porsi ushtima e nji tërmetit,

ngjashtu â' gjuha e jonë shqyptare.

Ah! po; â' e ambël fjala e sajë,

porsi gjumi m'nji kërthi,

porsi drita plot uzdajë,

porsi gazi i pamashtri;

edhč ndihet tue kumbue;

porsi fleta e Kerubinit,

ka'i bien qiellvet tue flutrue

n't'zjarrtat valle t'amëshimit.

Pra, mallkue njai bir Shqyptari,

q* këtë gjuhë të Perëndis',

trashigim, që na la i Pari,

trashigim s'ia len ai fmis;

edhe atij iu thaftë, po, goja,

që përbuzë këtë gjuhë hyjnore;

q* n'gjuhë t'huej, kur s'asht nevoja,

flet e t'veten e lčn mbas dore.

Në gjuhë shqype nanat tona

q* prej djepit na kanë thânun,

se asht një Zot, q* do ta dona;

njatë, q* jetën na ka dhânun;

edhe shqyp na thanë se Zoti

për shqyptarë Shqypninë e fali,

se sa t'enden stina e moti,

do ta gzojn kta djalë mbas djali.

Shqyp na vete, po pik' mâ para,

n'agim t'jetës kur kemi shkue,

tue ndjekë flutra nëpër ara,

shqyp mâ s'pari kemi kndue:

kemi kndue, po armët besnike,

q* flakue kanë n'dorë t'shqyptarëvet,

kah kanë dekë kta për dhč të't'Parvet.

Në këtë gjuhë edhe njai Leka,

q*'i rruzllim mbretnin s'i a, xűni,

në këtë gjuhë edhe Kastriota

u pat folë njatyne ushtrive,

q* sa t'drisë e diellit rrota,

kanë me kęnë ndera e trimnive.

Pra, shqyptarë çdo fčs q* t'jini,

gegë e toskë, malci e qyteta,

gjuhën t'uej kurr mos ta lini,

 

 

mos ta lini sa t'jetë jeta,

por për tę gjithmonë punoni;

pse, sa t'mbani gjuhën t'uej,

fisi juej, vendi e zakoni

kanë me u mbajtë larg kambës s'huej,

Nper gjuhë shqype bota mbarë

ka me ju njohtë se ç'fis ju kini,

ka me ju njohtë për shqyptarë;

trimi n'za, sikurse jini.

Prandaj, pra, n'e doni fisin,

mali, bregu edhe Malcija

prej njaj goje sod t'brohrisim:

Me gjuhë t'veten rrnoftë Shqypnia!

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

AT GJERGJ FISHTA

SHQYPNIA ..

 

**************.

Edhč hâna do t' a dije,

Edhč dielli do t' két pá,

Se për qark ksaj rrokullije,

Si Shqypnija 'i vend nuk ká !

Fusha t' gjâna e kodra t' blera,

Zijes s' mnershme larg kű âsht droja,

Me gaz t' vet ktű i veshë Prendvera,

Si t' Parrizit t' larmet shtroja.

Nën nji qiellë përherë t' kullueme,

N' rreze e n' dritë përshkue unjí,

Bjeshkë e male të blerueme

Si vigâj shtiellen n' ajrí.

Ke ato bjeshkë e ke ato male

Kroje t' kjarta e t' cemta gurra,

Tue rrëmbye npër mriza hale,

Gurgullojn npër rrâjë e curra.

Mbi ato male e bjeshkë kreshnike

Léjn mande' ata djelm si Zâna,

Armët e t' cillvet, përherë besnike,

Janë përmendë ndër fise t' tana.

Atje léjn, po Toskë e Gegë,

Si dý rreze n' flakë t' nji dielli:

Si dý rrfé, q* shkojn tue djegë,

Kúr shkrepë ręja nalt prej qielli.

Oh! Po, e din i prűjtë anmiku,

Se âsht rrfé zogu i Shqyptarit,

Rijtun gjakut kah çeliku

N' dorë t' ktij shndritë për vend t' të Parit.

Ato male të madhnueshme,

Ato, po, kanë műjtë me pá

Se sa forca e pafrigueshme

N' turr t' Shqyptarit pît ka rá.

Dridhet toka e gjimon deti,

Ndezen malet flakë e shkndija,

Ka' i frigueshëm, si tërmeti,

Atje rrmben kű e thrret Lirija.

Lume e shé para atij ngelin,

I a lshojn udhën dete e male;

Mbretënt fjalën s' mund t' i a shkelin,

Turrin ferri s' mund t' i a ndalë.

Shkundu pluhnit, prá, Shqypní,

Ngrehe ballin si mbretneshë,

Pse me djelm, q* ngrofë ti n' gjí,

Nuk mund t' quhesh, jo, robneshë.

Burrë Shqyptár kushdo i thotë vetit,

q* zanát ka besë e fé,

Për Lirí, për fron të Mbretit

Me dhânë jetën ka bâ bé.

Sy për sy, po, kqyr anmikun;

Përse djemt, q* ti ke ushqyue,

S' i ka pá, jo, kush tue hikun:

Friga e dekës kurr s' i ka thye,

Kaq të bukur, kaq të hieshme

Perëndija t' fali i Amshueshëm,

Sá 'dhe deka âsht për tý e shieshme:

N' gjí t' and vorri âsht i lakmueshëm.

Po, edhč hâna do t' a dijë,

Edhč dielli do t' két pá,

Se për qark ksaj rrokullije,

Si Shqypnija 'i vend nuk ká !

Rrnosh e kjosh, prá moj Shqypní,

Rrnosh e kjosh gjithmonë si vera,

E me dije e me Lirí

Për jetë t' jetës të rrnoftë tý ndera.

 

AT GJERGJ FISHTA

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
Sign in to follow this  

×
×
  • Create New...