Jump to content
Veriu Forum

klodian

Antare
  • Content Count

    29
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by klodian


  1.  

    Malli Rinuer

     

     

     

    Valët muzikore fluturojnë nga përndimi

    shkrepen e përtrihen

    për muret e dhomës seme,

    edhe mandej dridhen

    mbrenda në zemrën teme

    dhe zgjojnë ndijesina që mblue ka hini.

    Ndijesitë e mia me valët muzikore

    shkëmbejnë puthje të nxehta

    posi dy dashnorë

    e pa mshirë shëgjeta

    më ther në krahnor

    edhe më merr malli për jetë ma gazmore.

    Malli rinuer për jetë ma shkumbuese

    flen pa fat në mue,

    një tingull pëmdimi

    asht ngushllim për mue

    kur më mshtjell mashtrimi

    me melankolinë e vet aq trishtuese.

    Tingujt miqëdashës, që në dhomën teme

    më falin rytmin

    e një dansit të largët,

    më kujtojnë përqafimin

    e çiftave të shkathët

    që sjellen hirshëm nëpër drrasa të gëdhenme.

     

     

    Ekstaza Pranverore

     

     

     

     

    ...dhe pranvera erdhi...

    Nëpër ftyra tona rrëshqiti nji gëzim

    dhe ndër zemra tona ngrehi një fole,

    e një jetë e bukur, e një jetë e re,

    me dëshira të shumta po buzqesh në lulzim.

    ...dhe dallndysha erdhi...

    si shpirti n'ekstazë, në hovin e shejt shtri;

    me qiellën rroket, me diellin puthet,

    dridhen krahët në hare mandej poshtë vërsulet

    t'u dhurue në cicrim përshndetje një mijë.

    ...triumfon bylbyli...

    kangëtar plot magji në gemb të trandafiles,

    në një tempo të marrë përkdheljet po shfre

    e kanga kumbuese, kang' e tij pa fre,

    asht si kangë Orfeji ndër telat e lyrës.

    ...dhe vesa shkëlqen...

    në një pikë t'argjant pasqyrohet jeta

    tërheqse si andrra dhe si vijzatimi

    ndër orët e hyjzimit, kur shpërthen agimi

    e rrezet e arta rrëshqasin ndër fleta.

    ... dhe pranvera erdhi...

    Nëpër ftyra tona rrëshqiti një gëzim

    dhe ndër zemra tona ngrehi një fole

    e një jetë e bukur, e një jetë e re

    me dëshira të shumta po buzqesh në lulzim.

     

     

     

     

     

    Lagja e Varfun

     

     

     

    Krahët e zez të një nate pa fund

    e varrosën lagjen pranë,

    dritë, jetë, gjallsi askund,

    vetëm errsinë e skam.

     

    U harrue jeta e ditës

    ndër shtresat e natës, e pagja

    u derdh nga parzm' e errsinës...

    n'andrra përkundet lagja.

     

    Njerzit ndër shtëpia flejnë

    me gjoksa të lakurtë e të thatë

    e gratë... fëmi po u lejnë

    pa ushqim në gji, pa fat,

     

    Pushojnë gjymtyrt e shkallmueme

    në punën e ditës së kalueme,

    shërohen trutë e helmueme

    në gjumin e natës s'adhrueme.

     

    Veç zemrat e njerzve të lanun

    me të rektunt prralla rrfejnë:

    mbi barrat e jetës së namun

    që shpirt dhe korriz thejnë.

     

    Prralla mbi fëmij rrugaça

    barkjashtë e me hundë të ndyta,

    që dorë shtrijnë me vjedhë, me lypë

    e ngihen me fjalë të ndyta.

     

    Prralla mbi varza të fyeme

    me faqe e me buzë të thithna.

    Prralla mbi djelm, me të thyeme

    shprese, në burg me duer të lidhna,

     

    të cilt nesër para gjyqit

    për delikt do të përgjegjin,

    vetëm dreqit e hyllit

    të gjith fajet tash ua mbshtesin.

     

    Kështu lagj' e varfun pëshpritë

    dhe errsinës hallet tregon.

    Një gjel i undshëm, me dritë

    të hanës i rrejtun, këndon.

     

    Hesht! or gjel kryengritës,

    i lagjës së varfun. Këtu

    nuk zbardh për ty drita e dritës.

    i gjikuem je me ngordhë n'u.


  2. Po mire more se keto i di une,...po puna eshte si me e mbull kete vrime ke i eshte hapur me kohe shoqnise shqiptare.

    Si me e mbyll sipas jush?

    Po i here shume djem shqiptare jane ata qe e marri inisjativen me ju ''dhan udhe''.

    Jane bashkemoshatare tanet.Po per mua gja ma te poshtme nuk ka,se me ja nis motren tjetrit.Se njani ja nis tjetrit e motren e vet ja nis ai tjetri e si i duket atij?!

    Ma burrnore a mu marr me ''te bardhe'' se me to.Se per shume vete a kthy ne pune e fitim.

    Plage.


  3. Shrimet e Migjenit qe e mori vuajtjen e Shqipnise se asaj kohe,e sidomos te veriut dhe njashtu sikur ishte

    dhe e shkrujti ne leter pasi i ishte gdhend ne shpirt.

    (Shrimet e Millosh Gjergj Nikollit-->> Migjenit)

×
×
  • Create New...